l
این تکنولوژی یکی از تکنولوژی های پرینت سه بعدی می باشد که قصد داریم در این مقاله به معرفی آن بپردازیم. این تکنولوژی به گونه ای می باشد که دارای یک مایع رزین می باشد و برای ایجاد و ساخت نمونه اشعه ای بر روی آن می تابد که باعث جامد شدن آن نیز می شود. SLA دارای ۴ قسمت اصلی می باشد: مخزنی که به وسیله ی پلیمر پوشیده می شود، برای کاهش حجم مخزن از پلت فرم سوراخ داری استفاده می شود و همچنین برای کنترل تابش اشعه و پلت فرم از UV و فایل سه بعدی برای پرینت سه بعدی استفاده می شود.
تکنولوژی استریولیتوگرافی در پرینت سه بعدی بدین صورت نمونه سازی می کند که در ابتدا روی پلت فرم های سوراخ دار یک لایه ی نازکی گذاشته می شود و پس از تابش اشعه UV بر روی سطح آن، اولین لایه با استفاده از فایل سه بعدی ایجاد می شود.
با کاهش مخزن پلت فرم، لایه ی ابتدایی به صورت جامد و سخت در می آید که باعث می شود یک سطح جدیدی از پلاستیک مایع به پلت فرم اضافه گردد. پس از آن که اشعه UV دوباره به لایه قبلی تابیده شود. لایه قبلی و بعدی به هم دیگه اتصال پیدا می کنند و می چسبند و در نهایت شروع به سفت شدن و سخت شدن خواهد کرد. برای آن که جسم مورد نظر در دستگاه پرینت سه بعدی ایجاد شود این فرآیند برای همه ی لایه ها به کار برده می شود. اما برای آن که شکل نهایی نمونه نمایان شود باید در ابتدا آن را از پلت فرم جدا نموده و سپس رزین های اضافی که به آن چسبیده است را با استفاده از کوره ای از اشعه پخت از بین برد و به این صورت که در نهایت شکل نهایی ما با استفاده از این تکنولوژی در دستگاه پرینت سه بعدی به صورت واقعی ساخته می شود.
این تکنولوژی با استفاده از رزین های پلیمری کار می کند که دارای فرآیند لیزری می باشد که در برابر اشعه لیزر واکنش نشان می دهد.
اولین فرآیندی که در پرینت سه بعدی شناخته شد تکنولوژی SL می باشد. این تکنولوژی یک فرآیند لیزری است که با استفاده از رزین های فوتوپلیمری عملیات چاپ را انجام می دهد و دربرابر اشعه UV و لیزر واکنش نشان می دهد. با استفاده از این فرآیند می توان یک نمونه بسیار دقیق و درست را به صورت جامد ایجاد کرد. در ظاهر این فرآیند، پیچیده به نظر می آید اما اگر بخواهیم به بیان ساده تری آن را تشریح کنیم، رزین فوتوپلیمر در ظرفی نگه داری خواهد شد که کفه ی درون آن متحرک می باشد.
برای آن که داده های موجود در دستگاه پرینت سه بعدی چاپ گردد، پرتوی لیزر در جهت محورهای افقی و عمودی روی سطح رزین مایع با توجه به داده ها حرکت می کند و دقیقا همان قسمت سطح رزینی که لیزر بر روی آن تابیده می شود سخت می شود.
کفه ی داخلی متحرکی که در ظرف رزین قرار دارد در جهت محور Z کمی پایین تر می رود و لایه بعدی دوباره با تابش لیزر پیاده سازی می شود. این پروسه تا زمانی که کل شی کامل شود انجام می شود و آنگاه کفه بالا آمده و در نهایت شی مورد نظر از دستگاه پرینت سه بعدی خارج می گردد.
مزایای فرآیند استریولیتوگرافی
به دلیل ماهیت این پروسه، قسمت هایی از قطعه به ساپورت نیاز دارد. مخصوصا بخش هایی که به بالاترین قسمت چسبیده اند و یا از قسمت های پایین جدا شده اند. برای خارج نمودن مدل ساختار باید به صورت دستی عمل کرد. بسیاری از قطعات یا اشیایی که با این فرآیند چاپ می گردند باید در نهایت عمل آوری و تمیز شوند. عمل آوری در پرینت سه بعدی به این معنا است که برای سخت کردن سطح رزین، قطعه ی مورد نظر را در ماشینی شبیه به فر با نور شدید حرارت می دهند.
این فرآیند جز اولین و دقیق ترین فرآیندها و تکنولوژی موجود در پرینت سه بعدی می باشد که بسیاری از قطعات را به دقت ایجاد می کند.