l
پردازش نور دیجیتال (DLP)
نوعی دیگر از فرآیندهای موجود در پرینت سه بعدی که همانند فرآیند استریولیتوگرافی می باشد نور دیجیتال می باشد که کاربرد مهم در پرینت سه بعدی دارد.
در سال ۱۹۸۷ توسط شخصی به نام لری هورن بک تکنولوژی نور دیجیتال در شرکت تگزاس اینسترومنت راه اندازی شد که این تکنولوژی بسیار تولید پروژکتورها محبوب شدند.
در دستگاه پرینت سه بعدی یک سطح نیمه رسانا وجود دارد که یک چیپ می باشد و آینه های میکرو در این روش تکنولوژی بسیار کاربرد دارند. از نور دیجیتال DLP برای دستگاه های پرینت سه بعدی و پروژکتورهای فیلم و تلفن همراه استفاده می شود.
فوتوپلیمر مایعی می باشد که نه تنها در دستگاه های پرینت سه بعدی DLP بلکه در پرینترهای SLA نیز کاربرد دارد. اما پرینترهای SLA و DLP تنها در منبع نورشان با هم متفاومت می باشند. در این روش های پرینت سه بعدی از لامپ های مختلفی استفاده می شود که در تکنولوژِی DLP آماتور از لامپ های قوسی شکل که معمولی تر می باشند استفاده می شود. در این فرآیند بخش مهم دیگری وجود دارد که صفحه ای با مایع کریستالی می باشد و روی تمام سطوح ماده ی سازنده اضافه خواهد شد. رزین پلاستیک مایع ماده ای می باشد که در این فرآیند از آن برای پرینت کردن استفاده می شود. همانطور که می دانید رزین پلاستیک در داخل ظرفی رزین شفافی قرار خواهد گرفت که در فرآیند DLP به کار برده می شود. در صورتی که این ماده در معرض زیاد نور قرار بگیرد فورا سخت می گردد و در نتیجه قطعه ی مورد نظر زودتر پرینت خواهد شد.به همین صورت لایه های ساخته در پرینت سه بعدی با این ماده به زودی سخت می شوند و در عرض چندین ثانیه به وجود می آیند.
و به همین صورت پس از اتمام ساخت یک لایه، لایه ی بعدی آن شروع به ساخته شدن خواهد کرد و به بالا جا به جا می شود.
با توجه به این روش استحکام و دقت کار بالاتر خواهد رفت و کیفیت قطعه ی ساخته شده بهبود می یابد.
اما در روش DLP مزیتی که نسبت به روش SLA دارد آن است که ماده رزین در آن کمتر استفاده می شود و جزئیات در آن با دقت بیشتری کار خواهد شد و در نتیجه ضایعات موجود روی جسم کمتر بوده و مصرف هزینه بهینه تر خواهد بود.